Ο Στέλιος Σαγανάς είναι γεννημένος στις 17 Δεκεμβρίου του 1996 και μαζί με τον αδερφό του Χρήστο αποτελούν μία από τις πιο έντονες οικογενειακές παρουσίες στο χώρο του karting στην Ελλάδα. Το παλμαρέ των επιτυχιών τους είναι ήδη μεγάλο και σκοπεύουν να το επεκτείνουν τα επόμενα χρόνια, καθώς έχουν ανεξάντλητο ταλέντο και τεράστια υπομονή και όρεξη για δουλειά για να φθάσουν και να παραμείνουν σε υψηλό επίπεδο. Η πρώτη του επαφή με καρτ ήταν το 2002 σε ηλικία 6 ετών. Το 2006 ήταν η πρώτη του χρονιά που πήρε μέρος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Καρτ σε ηλικία 9 ετών και κατάφερε να τερματίσει στην 11η θέση από τους 25 συνολικά οδηγούς εκείνης της χρονιάς στην κατηγορία mini. Το 2007 για όλους τους οδηγούς της κατηγορίας mini ήταν δύσκολη χρονιά, γιατί μόλις είχαν έρθει στην Ελλάδα η νέα γενιά κινητήρων της mini, 'Mini Swift'. Παρ' όλα αυτά τερμάτισε 7ος στην κατηγορία mini. Το 2008 τερμάτισε 4ος στην κατηγορία mini. To 2009 ο Στέλιος ανέβηκε στην κατηγορία Kf3 όπου τερμάτισε 10ος. Επίσης το καλοκαίρι έτρεξε για πρώτη φορά στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Sarno της Ιταλίας όπου τερμάτισε 43ος στους 96 οδηγούς συνολικά. Παράλληλα είχε τρέξει και στην κατηγορία Easykart 100cc όπου πήρε το πρωτάθλημα. Έτσι πήρε μέρος στον παγκόσμιο τελικό Easykart στην Siena της Ιταλίας, όπου τερμάτισε 14ος στον Β' τελικό. Το 2010 τερμάτισε 7ος στην κατηγορία Kf3. Παράλληλα, όπως και την προηγούμενη χρονιά, έτρεξε στην κατηγορία Easykart 100cc όπου κατέκτησε το πρωτάθλημα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Και αφού πήρε το πρωτάθλημα βρέθηκε ξανά στον παγκόσμιο τελικό του Easykart στο Castelleto της Ιταλίας. Eκεί από 34ος που εκκινούσε, τερμάτισε 14ος στον Β' τελικό υπό καταρρακτώδες βροχή. Το 2011 όπου ήταν και η τελευταία του χρονιά στην κατηγορία Kf3 τερμάτισε 5ος, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Παράλληλα συμμετείχε και σε δύο Challenge. Στο ΙΑΜΕ Challenge, όπου τερμάτισε 3ος στην κατηγορία Juniorleage. To δεύτερο Challenge, ήταν το Rotax Max Challenge, στο οποίο κατέκτησε το πρωτάθλημα στην κατηγορία Junior Max. Επίσης ο Στέλιος βρέθηκε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στον παγκόσμιο τελικό του Easykart. Αυτή τη φορά αγωνίστηκε με καρτ μεγαλύτερων κυβικών και σε μεγαλύτερη κατηγορία, στην Easykart 125cc Light. Eκεί ήταν άτυχος καθώς ένα σκασμένο ελαστικό δεν του επέτρεψε να συμπληρώσει ούτε έναν γύρω στα χρονομετρημένα. Έτσι του είχαν μείνει δύο σκέλη των 10 γύρων για να πάρει την πρόκριση για τον τελικό. Στο πρώτο σκέλος εκίνησε από την 31η θέση και με ένα σερί απανωτών προσπεράσεων είχε φτάσει στην 12η θέση. Μπαίνοντας στον 8ο γύρω μια σύγκρουση τον θέτει εκτός σκέλους. Στο δεύτερο σκέλος επανέλαβε αυτές τις καταπληκτικές προσπεράσεις τερματίζοντας στην 8η θέση με αποτέλεσμα να περάσει κατευθείαν στον Α' τελικό. Εκεί εκίνησε από την 27η θέση και τερμάτισε στην 19η θέση του Παγκόσμιου Τελικού Easykart 125 Light για το 2011. Το 2012 και το 2013 ήταν πολύ λίγοι οι αγώνες στην Ελλάδα. Ετσι δεν πήρε μέρος σε κάποιο πρωτάθλημα, αλλά δεν έχασε κανένα Σάββατο χωρίς να κάνει προπόνηση. Το 2014 ο Στέλιος πήρε μέρος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα και στο RMC Ελλάδος. Στο πανελλήνιο κατέκτησε την τέταρτη θέση και στο RMC στέφθηκε κυπελλούχος. Στο τέλος του 2014 ο κυπελλούχος Ελλάδος ταξίδεψε στην Valencia της Ισπανίας με την ελληνική αποστολή για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην κατηγορία senior. Εκεί κατάφερε να τερματίσει 54ος ανάμεσα σε 72 πρωταθλητές από όλο τον κόσμο. Το 2015, με τον άσσο ( Νο: 1 ) στο καρτ του, έλαβε μέρος στο RMC Ελλάδος. Όμως τον Σεπτέμβριο τον κάλεσαν να παρουσιαστεί στον Ελληνικό Στρατό, κι έτσι δεν κατάφερε να πρωταγωνιστήσει καθώς έμεινε πίσω στις προπονήσεις του. Το 2016, λίγο πριν απολυθεί, ξεκίναγε το πρωτάθλημα. Και επειδή ήθελε πολύ να τρέξει κατάφερε και έπαιρνε άδειες για να προπονείται και να μπορέσει να συμμετάσχει στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, στο RMC Ελλάδος και στο D-CUP. Αφού είχε κάνει κάποιους καλούς τερματισμούς στους πρώτους αγώνες του πανελληνίου και του RMC καθώς και μια νίκη στο D-CUP. Στα μισά της χρονιάς, τιμωρήθηκε από την πειθαρχική επιτροπή της O.M.A.E. και του αφαίρεσαν την αγωνιστική άδεια. Έτσι, ο Στέλιος το 2017, με την βοήθεια του Στάθη Ξηνταβελώνη, ακολουθεί ως μηχανικός το Ιταλικό πρωτάθλημα Rock cup και οδηγό τον Τζώρτζη Μαρκογιάννη και την υποστήριξη της Ιταλικής ομάδας BirelArt Junior Team του παλιού πιλότου της F1, Giorgio Pantano. H εμπειρίες του Στέλιο από την εμπλοκή του κι από αυτό τον τομέα με το karting, εκτοξεύονται... Όσοι τον γνωρίσουν ή θα τον γνωρίσουν θα διαπιστώσουν πως είναι 'πλασμένος' για να συνάψει με το karting, ερωτική σχέση, ζωής!
Ας αφήσουμε τον ίδιο, απαντώντας στις λίγες ερωτήσεις να σκιαγραφήσει αυτή την σχέση:
Ας αφήσουμε τον ίδιο, απαντώντας στις λίγες ερωτήσεις να σκιαγραφήσει αυτή την σχέση:
Μεγαλύτερο ταλέντο που έχεις ;
Ως επίλογο δεν θα αναφερθούμε στα χαρακτηριστικά του παιδιού αυτού, στο ταλέντο του ή στην αγάπή του για το karting... είναι περιττό κατόπιν αυτής της εξομολόγησης. Θα φροντίσουμε να αναζητήσουμε τα στοιχεία εκείνα που οι άνθρωποι που καλούνται από τις θεσμικές τους θέσεις να κρίνουν το ή τα παραπτώματα ή τα 'παραπτώματα' παιδιών θα πρέπει από την στιγμή που δεν είναι 'ειδικοί,' να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί! Καθώς οι ποινές που ελαφρά την καρδιά αποδίδονται δεν στοχεύουν στον παραδειγματισμό του εμπλεκόμενου αλλά στην προσωπική τους αυστηρότητα, που τους επιτρέπει ως μη ειδικοί ή 'καρέκλα' που κάθονται...
Και τέλος οφείλουν να γνωρίζουν πως ακόμα και οι καταδικασμένοι του ποινικού δικαίου, έχουν έκπτωση της ποινής τους...
Το μεγαλύτερο ταλέντο που έχω είναι η οδήγηση. Διότι την συνδυαζω με την απόλυτη ηρεμία που επικρατεί μέσα μου και ετσι αποφεύγω τυχόν βιαστηκες κινήσεις που μπορούν να με οδηγήσουν σε λάθος.Το μεγαλύτερο ταλέντο που θα ήθελες να έχεις ;
Το μεγαλύτερο ταλέντο που θα ήθελα να έχω είναι να μπορώ να κάνω αναπαλαιώσεις ιστορικών οχημάτων. Είναι κάτι που λόγω της δουλειάς του πατέρα μου μου αρέσει πολύ και πιστεύω πως στο μέλλον θα τα καταφέρω.Τι σε συναρπάζει ;
Δυο πράγματα με συναρπάζουν! Το ένα είναι η ταχύτητα και το δεύτερο είναι η αδρεναλίνη μέσα στην πίστα.Αγαπημένος προορισμός ;
Ο αγαπημένοι μου προορισμοί... γιατί είναι πολλοί και έχω για τον καθένα σπουδαίες αναμνήσεις, όπως από την Ιταλία. Ναι, γιατί είναι ο πυρήνας του καρτ και όχι μόνο! Έχει πολύ ωραίες πίστες οι οποίες είναι όλες διαφορετικές μεταξύ τους, ως προς την τεχνική που χρησιμοποιούν οι οδηγοί κυρίως. Έχω οδηγήσει σε αρκετές. Όπως στην πολύ μεγάλη πίστα του Sarno στην Νάπολι το 2009 που ήταν ο πρώτος μου αγώνας εκτός Ελλάδος και έτρεχαν στην κατηγορία junior με σασί Τecno. Στη Siena την ίδια, χρονιά είχα πάρει μέρος σε αγώνα παγκοσμίου επιπέδου για πρώτη φορά στην καριέρα μου, στον παγκόσμιο τελικό του Εasykart. Το 2010 πήρα ξανά μέρος στον παγκόσμιο τελικό του Εasykart, σε μια διαφορετική πίστα, στο Castelletto της Ιταλίας. Μέχρι τότε είχα μια σειρά από πολύ καλές επιδόσεις αλλά όχι κάποιου καλού αποτελέσματος. Το 2011 λοιπόν, καθώς άφησα την junior και πήγα στη senior, πήρα ξανά μέρος στον παγκόσμιο τελικό του Εasykart στην πίστα του Castelletto...και πάλι. Είχαμε πάει διαβασμένοι καθώς ξέραμε καλά την πίστα και ήμασταν έτοιμοι να φτάσουμε ψηλά τα ελληνικά χρώματα. Ήμουν όλες τις μέρες μέσα στην πρώτη πεντάδα. Αλλά ένα κλατάρισμα ελαστικού στον 1ο γύρο των χρονομετρημένων μου στέρησε την ευκαιρία για μια καλή θέση εκκίνησης στα ημιτελικά. Εκκινούσα στα δυο προκριματικά τελευταίος. Στο 1ο προκριματικό από 34ος είχα φτάσει 12ος και μια επαφή στον τελευταίο γύρο με οδήγησε σε εγκατάλειψη. Στο 2ο προκριματικό έβαλα το κεφάλι κάτω και από 33ος τερμάτισα 8ος και έτσι μπήκα στον τελικό 27ος. Μετά από ένα 4ημερο αρκετά δύσκολο κατάφερα να τερματίσω 19ος στο παγκόσμιο τελικό της κατηγορίας 125 light. Επίσης, το 2014 είχα την ευκαιρία να βρεθώ στον παγκόσμιο τελικό του Rotax Max Challenger στην πανέμορφη πίστα της Valencia! Ανάμεσα σε 72 συμμετοχές από όλο τον κόσμο κατάφερα να βρεθώ στην 52η της γενικής κατάταξης της κατηγορίας senior. Από τότε δεν έχω καταφέρει να ξανά συμμετάσχω σε αγώνα του εξωτερικού σαν οδηγός. Αυτοί κι άλλοι τόσοι είναι αγαπημένοι μου προορισμοί που τους συνδυάζω με χαρούμενες ή στενάχωρες αναμνήσεις γιατί κι αυτές σε αυτό το σπορ είναι μέσα στο παιχνίδι... Και άλλες πολλές που δεν έχω πάει, αλλά φαντάζομαι και ελπίζω...Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο παρελθόν, σε ποια εποχή θα ήθελες να βρεθείς ;
Αν μπορούσα να ταξιδέψω στο παρελθόν θα διάλεγα την εποχή που έτρεχα στην κατηγορία mini. Μια περίοδος από το 2006 μέχρι το 2008. Θα διάλεγα να ξανά πάω σε αυτήν την εποχή γιατί ο χώρος του καρτ ήταν κάπως 'υγιείς' ακόμα. Το λέω αυτό γιατί ο κάθε αγώνας σε σύνολο συμμετοχών δεν έπεφτε κάτω από τις 70. Στην εποχή που είμαστε τώρα με το ζόρι μαζεύονται πολλοί λιγότεροι... Πράγμα που κατά την άποψη μου, ευθύνονται κάποιοι ομαδάρχες οι οποίοι θέλουν να κάνουν πρωταθλητές οδηγούς οι οποίοι δεν είναι έτοιμοι να κατακτήσουν κάποιον τίτλο. Και γι αυτό αυτοί έχουν τη εύνοια των αρμόδιων αρχών του karting ώστε να γίνει αυτό που θέλουν...Ποια ανάμνηση σε γαληνεύει ;
Μια ανάμνηση που με γαληνεύει είναι το 2011. Εκείνη την χρόνια έτρεξα σε περίπου 20 αγώνες στην Ελλάδα. Πανελλήνιο πρωτάθλημα στην κατηγορία junior, ΙΑΜΕ Challenge, Rotax Max Challenge. Και με αποκορύφωμα στο τέλος της χρονιάς την επίδοσή μου στον παγκόσμιο τελικό του Εasykart.Θέμα συζήτησης που απεχθάνεσαι ;
Θέμα συζήτησης που ξεχνιέσαι και μπορείς να συζητάς για ώρες ;Θέμα συζήτησης που απεχθάνομαι είναι για τα πολιτικά της χώρας
Τι σου αρέσει σου αρέσει στo karting ;Αυτό που μπορώ να συζητάω για ώρες είναι για τα αυτοκίνητα και τα kart για θέματα αγωνιστηκα αλλά και τεχνικά.
Αυτό που μου αρέσει στο καρτ είναι όταν είμαι μέσα στην πίστα ξεχνάω τους πάντες και τα πάντα και συγκεντρώνομαι μόνο σε αυτό. Στο πως θα στρίψω μια στροφή, στο πως θα πιέσω γύρο με το γύρο. Στο τι θα κάνω για να πάω όσο πιο γρήγορα μπορώ. Επίσης μέσα σε αυτόν τον χώρο έχω γνωρίσει πάρα πολλούς ανθρώπους που με έχουν βοηθήσει να φτάσω σε ένα πολύ υψηλό οδηγικό και τεχνικό επίπεδο. Ευχαριστώ την οικογένεια μου που με στήριξε 11 συνεχόμενα αγωνίστηκα χρόνια, τον αδερφό μου Χρήστο, για τις ατελείωτες προπονήσεις που κάνουμε ακόμα παρέα και πάμε πλάι-πλάι όλη την πίστα, και τον Στάθη Ξηνταβελώνη που τα τελευταία δυο χρόνια είμαι κοντά του και έχω αναπτύξει κατά πολύ τις τεχνικές μου ικανότητες στο karting!Τι δεν σου αρέσει στην karting ;
Αυτά που δεν μου αρέσουν στο καρτ είναι δυο πράγματα. Το πρώτο και το κυριότερο είναι η ασφάλεια των οδηγών μέσα στην πίστα. Η οποία σε πολλά σημεία είναι ανύπαρκτη. Και το δεύτερο είναι πως η ομοσπονδία, πλέον, δεν κάνει κάτι για να βελτιώσει τα θέματα ασφαλείας στις πίστες που κάνουμε προπονήσεις και αγώνες. Αλλά το μόνο που κάνει είναι να διοργανώνει αγώνες στις πίστες που δεν πληρούν τα μέτρα ασφαλείας που χρειάζεται για να γίνονται οι αγώνες και δεν υπολογίζουν το 'κόστος' ενός ατυχήματος.
Ως επίλογο δεν θα αναφερθούμε στα χαρακτηριστικά του παιδιού αυτού, στο ταλέντο του ή στην αγάπή του για το karting... είναι περιττό κατόπιν αυτής της εξομολόγησης. Θα φροντίσουμε να αναζητήσουμε τα στοιχεία εκείνα που οι άνθρωποι που καλούνται από τις θεσμικές τους θέσεις να κρίνουν το ή τα παραπτώματα ή τα 'παραπτώματα' παιδιών θα πρέπει από την στιγμή που δεν είναι 'ειδικοί,' να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί! Καθώς οι ποινές που ελαφρά την καρδιά αποδίδονται δεν στοχεύουν στον παραδειγματισμό του εμπλεκόμενου αλλά στην προσωπική τους αυστηρότητα, που τους επιτρέπει ως μη ειδικοί ή 'καρέκλα' που κάθονται...
Και τέλος οφείλουν να γνωρίζουν πως ακόμα και οι καταδικασμένοι του ποινικού δικαίου, έχουν έκπτωση της ποινής τους...