Γεννήθηκε την παραμονή Χριστουγέννων του 1976 και λατρεύει τα αυτοκίνητα, τους αγώνες και την οδήγηση από τότε που θυμάμαι τον εαυτό του. Είχε την ευτυχία να κάνει δουλειά το πάθος του. Οδηγεί αυτοκίνητα και γράφει, για αυτά. Δουλεύει στα περιοδικά αυτοκινήτου από το 2001. Από το 2006 είναι Αρχισυντάκτης στο περιοδικό Drive.
Υπήρξε ανέκαθεν υπέρβαρος, έχει χάσει μισό πνευμόνι λόγω σοβαρού προβλήματος και έτσι πίστευε ότι δεν θα μπορούσε να κάνει karting. Όταν μέσα από τη δουλειά γνωριστήκε και γίνανε φίλοι με τον Γιώργο Λαζαράκο τον έπεισε να δοκιμάσει με τετράχρονο 'νοικιάρικο' στον Ασπρόπυργο. Όταν πήγε στο P.i.C.K. το 2013 για να τον δει στο δικό του αγωνιστικό comeback, του άρεσε τόσο η ατμόσφαιρα που αποφάσισε να το κάνει κι αυτός. Αμέσως πούλησε την μοτοσικλέτα του, άρχιζει δίαιτα και γυμναστική και χανει 30 κιλά σε επτά μήνες για να τρέξει τον πρώτο μου αγώνα την άνοιξη του 2014 σε ηλικία 37 ετών... Το 2014 συμμετείχε στο Rotax Max Challenge καθώς ήταν απαραίτητοι οι τρεις αγώνες ώστε να του επιτραπεί η συμμετοχή στο P.i.C.K. Το 2015 και το 2016 συμμετέχει σε δύο αγώνες στο RMC και το P.i.C.K. Το 2017 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά του και καταφέρνει να κάνω δύο μόνο προπονήσεις και το P.i.C.K.! Η κατηγορία του είναι η DD2 / DD2 Master. Τα αποτελέσματά του είναι σπουδαία... Οι καλύτεροί του τερματισμοί είναι δύο δεύτερες θέσεις στην DD2 Master, στο RMC του 2014 και στο P.i.C.K. του 2015. Και μια 3η θέση στον 3ο αγώνα του RMC'15. Τον καλύτερό του αγώνα θεωρεί το P.i.C.K. του 2016, όταν ήταν ο ταχύτερος της γενικής στα δύο από τα τρία ελεύθερα. Στον ημιτελικό τερματίζει 4ος και πρώτος Master. Αλλά στον τελικό εγκαταλείπει μετά από επαφή, στην 2η στροφή, διεκδικώντας την 3η θέση!
Κυρίες και Κύριοι, είναι ο Μιχάλης Γεωργιάδης...
Δημοσιογράφος και οδηγός αγώνων karting
και θα προσπαθήσουμε να τον αποκρυπτογραφήσουμε:
Αγαπημένη λεκτική αντίδραση;
'…παλιοζωή'
Μεγαλύτερο ταλέντο που έχεις;
'Μάλλον ότι γνωρίζω πως δεν έχω πραγματικά ταλέντο σε κάτι'
Το μεγαλύτερο ταλέντο που θα ήθελες να έχεις;
'Προφανώς θα ήθελα να ήμουν Schumacher στην οδήγηση. Ή Γιάννης Αντωνιάδης, έστω. Και να παίζω λίγο μπουζούκι'
Τι σε συναρπάζει;
'Να είμαι το αουτσάιντερ σε μια δύσκολη μάχη'
Πως ηρεμείς;
'Ξαπλώνω στο πάτωμα δίπλα στις κόρες μου όταν κοιμούνται. Στο αυτοκίνητο με κανένα παλιό του Μητροπάνου και ανοιχτό παράθυρο. Και φυσικά στο καρτ'
Ποιες προλήψεις έχεις;
'Λίγα πράγματα. Ένα ξεμάτιασμα, αραιά και που...'
Το νόημα της ζωής για σένα;
'Το 'μπαμπά, μου λείπεις' από τα κορίτσια μου. Και το 'που είσαι ρε μ@λ@κ@;' από τους φίλους μου'
Αγαπημένος προορισμός;
'Όπου είναι οι φίλοι και τα κορίτσια μου. Αν τώρα τυχαίνει να είναι δίπλα στη θάλασσα και φτάνεις εκεί από έναν δρόμο που στρίβει, ακόμη καλύτερα'
Βάλε έναν τίτλο στη συνέντευξη;
'Σε ευχαριστώ, αλλά ποιος θα ήθελε να διαβάσει για μένα;
( Εγώ πάντως την διάβασα πρώτος και ενθουσιάστηκα ! Και τελευταία συνέντευξη που με ενθουσίασε πίστεψέ με, ήταν της Ζυράννα Ζατέλη, λίγο μετά τα 'Τετράδια Ονείρων' στη Τίνα Μανδηλαρά για την lifo... Π.Κ. )
Πειρασμός για σένα είναι;
'Το γλυκό. Και το κουμπάκι ESP... off'
Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο παρελθόν, σε ποια εποχή θα ήθελες να βρεθείς;
'Στα αριστοκρατικά και καλόγουστα 60’s'
Ποια ανάμνηση σε γαληνεύει;
'Με ηρεμεί περισσότερο να σκέφτομαι κάτι ωραίο που θα (!!!), κάνω'
Θέμα συζήτησης που απεχθάνεσαι;
'Τη συζήτηση για σχοινί στου κρεμασμένου το σπίτι. Και οποιαδήποτε συζήτηση γίνεται με κραυγές, χωρίς επιχειρήματα'
Θέμα συζήτησης που ξεχνιέσαι και μπορείς να συζητάς για ώρες;
'Για αυτοκίνητα και αγώνες. Λατρεύω τις παλιές ιστορίες...'
Τι σου αρέσει στo karting;
'Μου αρέσει πολύ η παρέα μας, στην ομάδα. Φυσικά η οδήγηση, η πρόκληση για το μυαλό και το σώμα, η βελτίωση μέσα από τον συναγωνισμό. Πέρα από το οδηγικό κομμάτι, θεωρώ ότι με έχει βοηθήσει ψυχολογικά και πνευματικά'
Τι δεν σου αρέσει στην karting;
'Ό,τι και στην κοινωνία: Οι συμπεριφορές που μαρτυρούν έλλειψη παιδείας και αρχών. Κάποιοι παίρνουν τους εαυτούς τους και αυτό που κάνουν πιο σοβαρά από όσο πρέπει. Και άλλοι δεν ανταποκρίνονται στη σοβαρότητα του θεσμικού τους ρόλου. Ωστόσο είμαι πολύ νέος στον χώρο, η εμπλοκή μου 'χομπίστικη' και η επένδυσή μου πολύ μικρή συγκριτικά. Οπότε ίσως δεν είμαι ο καταλληλότερος να κρίνει. Ακούω, προβληματίζομαι αλλά τα λόγια πρέπει να είναι μετρημένα...'
Θα κρατούσαμε από τα λόγια του Μιχάλη, την τελευταία παράγραφο, θα βάζαμε μέσά μας όλη την 'συνέντευξη' και θα φροντίζαμε να έχουμε την δύναμη που μας αποπνέει και την σοβαρή, καθαρή και μετρημένη άποψη του για το karting... Πόσο λιγότερο θα το είχαμε ταλαιπωρήσει αν βλέπαμε και εμείς απ' αυτή την γωνία! Όμως ισχύει... το ότι θα την κρατήσουμε ζωντανή την 'συζήτηση', μαζί του. Σε πρώτο πλάνο βάζουμε κάτι το οποίο δεν... και δεν ήταν να ειπωθεί σε αυτές τις παραπάνω λέξεις... Ήταν Παρασκευή, στην Πάτρα, στην παραλία, απόγευμα, πριν την Κυριακή του...P.i.C.K. Στην πλατεία Αγίου Γεωργίου, τα φορτηγά των ομάδων είχαν πάρει την θέσή τους, η πίστα είχε 'χαραχτεί'... Εμείς στη παραλία προσπαθούσαμε να 'αποτυπώσουμε' το όμορφο δειλινό, χαλαρώνοντας με την Nikon... μας περίμενε 'σκληρό' σουκου. Και ένας τύπος έκανε τζόκινγκ... Πολλοί τρέχουν στην παραλία, άλλοι γιατί γουστάρουν γνωρίζοντας τι προσφέρει στον οργανισμό/σώμά τους αυτό, άλλοι γιατί νομίζουν ότι έτσι πρέπει να κάνουν... κι άλλοι γιατί σέβονται τον εαυτό τους και την αθλητική τους ιδιότητα... Ήταν ο αθλητής, Μιχάλης Γεωργιάδης! Σηκώσαμε την Νikon... και 'κλικ'...
