Έτσι είμαστε και δεν μπορούμε και να αλλάξουμε... Γνωρίζουμε το karting από τις μέρες των '60s, πριν καν διοργανωθεί ο πρώτος αγώνας, στη Ελλάδα. Ζήσαμε τον πρώτο αγώνα, στον Άγιο Ανδρέα, τον πρώτο στην Βαρυμπόμπη και τον Άγιο Κοσμά. Και σήμερα είναι λες και φιλτράρουμε κάθε είδους πληροφορία που μας δίνεται από 'ερωτικού', κοινωνικού, αγωνιστικού, εμπορικού μέχρι κι ιστορικού περιεχομένου και το κατατάσσουμε σε ένα είδος εσωτερικής λίστας. Μόνο που πολλές φορές δυστυχώς, ακόμα κι αξιοσημείωτες πληροφορίες, κατατάσσονται στις χαμηλότερες θέσεις. Δεν το κάνουμε επίτηδες ούτε σας αγνοούμε μα κυρίως μην φαντάζεστε πως είμαστε αφελείς... Απλά λειτουργούμε υποσυνείδητα κι αυτόματα. Απορρίπτουμε καθετί που ειπώθηκε σε λάθος στιγμή, καθετί που δε μας ταρακούνησε την κοσμοθεωρία μας και καθετί που δε δώσαμε αρκετή σημασία κι ούτε καν μπήκαμε στον κόπο να το ξαναρωτήσουμε κιόλας... γιατί είχαμε καλή διάθεση. Λάθος μας..! Που να φανταστούμε τότε, στα τέλη του 60... αρχές του 70, μαζί με τα άλλα παιδιά τον Παύλο Αρναούτη, τους αδελφούς Βαλόντια και Κωστή Ψύχα, τον Σωτήρη Δογάνη, τον Νικόλα Καρυστιναίο, τον Παντελή Μπαϊρακτάρη, τον Βασίλη Μπουριώτη, τον Παναγιώτη Φαμπιάτο... πως σήμερα θα συμμετείχαν στους αγώνες karting, παιδιά-μωρά, οκτώ ετών και θα πήγαιναν σαν τον άνεμο και θα φορούσαν κράνη, 'βαμμένα' στα χρώματα των ηρώων τους, από την Formula 1! Αν τα είχαμε φανταστεί... η σημερινή κοσμοθεωρία μας, θα ήταν πιο 'λάσκα'... Για αυτό λοιπόν πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί... Όλοι!
