Η βιασύνη είναι ανθρώπινη και κατανοητή. Οι άνθρωποι βλέπουν την ανάγκη να αλλάξουν τα πράγματα από τώρα μέχρι και τη επόμενη ώρα. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με πραγματικότητα. Η ιστορία είναι για ένα αργό θεσμό που ποτέ δεν 'περπατά' σε μια ευθεία γραμμή, αλλά με κραδασμούς, σκοντάφτοντας. Σηκώνεται, πέφτει πάλι, κάνει ζιγκ - ζαγκ, και με πολλές αντιφάσεις 'πηγαίνει' εδώ, να 'πάει' εκεί, επιστρέφει και ξεκινάει ξανά... Αυτός είναι ο εχθρός του προβλήματος ο μη σοβαρός σχεδιασμός, η έλλειψη οράματος η βιασύνη στο άμεσο κέρδος ( Επιτυχία...) ενός εμπορικού θεσμού. Αν θέλουμε να αλλάξουν τα πράγματα, θα πρέπει να τα κατανοήσουμε όπως είναι. Η πραγματικότητα έτσι είναι, δεν είναι κάτι που συμβαίνει σε μικρό χρονικό διάστημα... Ας αφήσουμε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Karting, να 'πάρει' τα πάνω του. Ας πάψουμε να βλέπουμε τους οδηγούς-συμμετέχοντες μόνον μέσα από το οικονομικό, πρίσμα! Δημιουργώντας ένα νέο θεσμό θα αντλήσουμε τους συμμετέχοντες από την ίδια γνωστή 'δεξαμενή', τους ήρωες που κάθε χρόνο 'φροντίζουμε' να τους βάζουμε στο δίλημμα, που να δώσουν τα χρήμάτά τους... Η προσπάθεια για να αποκτήσουμε το αδόκιμο δικαίωμα αυτό, είναι να σχεδιάσουμε θεσμό-ους που θα φέρουν νέους οδηγούς στους αγώνες αλλά αυτό απαιτεί σοβαρό και μελετημένο προγραμματισμό!
Σημ.: Το 'αδόκιμο δικαίωμα' να ταλαιπωρεί τους συμμετέχοντες στους αγώνες karting το έχει έτσι κι αλλιώς το θεσμικό όργανο του σπορ, Ο.Μ.Α.Ε.-ΕΠ.Α. που δεν λαμβάνει υπόψιν της, τις ανάγκες αυτών!
