Η γνώση είναι μία μύηση, χωρίς σκοταδισμό και αποκρυφισμό αλλά εναπόθεση μπροστά στο άπλετο φως. Η παιδεία είναι θέμα έρωτα, όπως και όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Εκπορεύεται από μία διάχυτη αγάπη του εκπαιδευτικού προς τη γνώση και γεννά αγάπη για τη γνώση. Η πρόκληση αυτής της βιωματικής συγκίνησης στον εσωτερικό κόσμο του μαθητή πρέπει να είναι η συνισταμένη της εκπαίδευσης. Δεν επιτυγχάνεται, όμως, δια μαγείας, είναι ο τερματισμός της αφετηρίας. Όσο κι αν αυτό σας ή δυσκολεύουν να το κατανοήσετε, ας το κάνουμε απλό: Tα παιδιά, τα οκτάχρονα, εννιάχρονα... που έχουν έρθει στις 'πίστες', που συμμετέχουν ή όχι στους αγώνες mini-micro, είναι μυημένα ήδη! Το νιώθουν το karting, σιγά-σιγά, ασυναίσθητα συγκεντρώνουν τα στοιχεία εκείνα που τους προσφέρονται: H ζωή στην πίστα, η συνύπαρξη και η συνεργασία με συναθλητές ακόμα κι αντιπάλους, η επικοινωνία με τον 'προπονητή' τους, τον μηχανικό τους, η μοναδικά υπέροχη μοναξιά τους μέσα στο καρτ, ενώ κινούνται τεχνικά και γρήγορα, η πειθαρχεία και η τήρηση των θεσμών-κανονισμών και ο σεβασμός των στελεχών! Τα παιδιά αυτά έχουν κάτι ξεχωριστώ από οποιοδήποτε άλλο που αύριο θα οδηγεί στους δρόμους καρμανιόλες, πηγαίνοντας στην δουλεία του. Αυτή και μόνο είναι η προοπτική που προσφέρει το karting... Να οδηγούν αύριο στην καθημερινότητα τους με την αίσθηση της ασφάλειας. Αυτό οφείλουν να διαφυλάξουν οι Έλληνες 'εκπαιδευτικοί' του συγκεκριμένου σπορ... Κι όταν καταφέρουν, προσωπικά να νιώθουν βιωματικά σαν τα παιδιά αυτά... θα είναι τέλειοι! Θα βγουν τα εισαγωγικά από τις ειδικότητες του εκπαιδευτικού, προπονητή, δασκάλου karting. Και τέλος αυτό το μεγαλείο προσφέρει το karting στην Ελλάδα και προοπτική άλλη δεν έχει!
