Σήμερα, σε μια εποχή σαν τη δική μας, το να φανταστούμε πως θα μπορούσαν η Ομοσπονδία, οι ομαδάρχες, οι οδηγοί και οι γονείς να ενωθούν θα ήταν μια ουτοπία, ένα όνειρο ανεκπλήρωτο για ανθρώπους, κοινωνίες και κράτη που μόνο να το φανταστούμε μπορούμε. Πολύ περισσότερο - στο αρνητικό του - όταν πρόκειται για ένα σπορ, χόμπι... όπως το karting. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν, αυτοί οι τέσσερις τόσο δρόμοι να συμβαδίσουν;
Έχουμε μάθει ως Έλληνες σε νοοτροπία λαθεμένη και εμείς διαμορφώσαμε κοινωνία που για να κατορθώσει την ευτυχία μιας ομάδας, δημιουργεί τη δυστυχία άλλου ανθρώπου ή άλλης κοινότητας. Και έτσι είμαστε μπροστά σε μια συστηματική αλλά όχι ισχυρή και τίμια κατάσταση δικαιοσύνης. Ουσιαστικά δεν την νιώθουμε, δεν την ασκούμε ούτε και σε συναλλαγή με τον ίδιο μας τον εαυτό. Όπως σε ένα ναυάγιο που το πλοίο βυθίζεται και ο καθένας προσπαθεί να σώσει τον εαυτό του, ενώ ξεχνάει από ένστικτο αυτοσυντήρησης τον κίνδυνο του διπλανού του ή τη δυνατότητα να φτιάξει μια μεγάλη σχεδία, έτσι και σήμερα σε αυτόν τον δικό μας 'μικρόκοσμο' μας, που είναι κομμάτι ζωής μας, το karting... σ’ αυτήν την εποχή που η κρίση των αξιών και της πίστης στα θεσμικά όργανα έχει φτάσει στο 'ναδίρ'...που ομαδάρχες παρουσιάζουν στους πελάτες δικά τους φτηνά σενάρια που σε μία χώρα που το σεξ παιζόταν μόνο σε βίντεο δεν κάνουν ούτε για 'τσόντες', που οι οδηγοί δεν είναι 'πρεζάκια' του πάθους τους αλλά πρόβατα που τα σέρνουν οι επιτήδειοι παράγοντες-βαρόνοι στο ένα ή το άλλο πανηγύρι και οι γονείς που δεν προλαβαίνουν μες την μέρα, την κάθε μέρα να πάνε από την μία τράπεζα στην άλλη καταθέτοντας ζεστό χρήμα, αγοράζοντας μία, δύο οι τρεις πολύτιμες γραμμές που μπορεί να αποκτώνται και με αλλαγή μισής μοίρας καμπερ ή καστερ.
Ο καθένας έχει μπροστά του μόνο τα δικά του προβλήματα και συμφέροντα και νομίζει ότι είναι ο κάτοχος όλης της 'αλήθειας', την οποία υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια, πολλές φορές αδικώντας ή σκοτώνοντας, μέχρι κάτι άλλο να αλλάξει τα νερά των συμφερόντων. Πώς, λοιπόν, να ενωθούν όλα αυτά; Πού πάμε όλοι μαζί και πού είναι η αγάπη για το karting και όλες οι Αξίες; Εύλογα ερωτήματα ανθρώπων βυθισμένων στο τώρα, ξεχνώντας το παρελθόν και περιμένοντας ένα αβέβαιο μέλλον. Μήπως όμως, αυτό το ξεχασμένο παρελθόν είναι η βάση ενός πιο βέβαιου και ελπιδοφόρου μέλλοντος, όπως λένε οι σοφοί όλων των εποχών και πολιτισμών; Ενός μέλλοντος που όλοι θα έχουμε δημιουργήσει, ενωμένοι και πιο δυνατοί και πιο σίγουροι εσωτερικά και εξωτερικά;
Σήμερα ζούμε σε μία συστημική κατάσταση και όχι σε ένα δίκαιο θεσμικό καθεστώς. Ίσως επειδή δεν υπάρχουν διαρκείς και ανώτερες αξίες... οπότε θέλει δυναμική αντίδραση για να μπει σε σωστό δρόμο το karting. Την μόνη λύση μπορούν να δώσουν οι γονείς. Μην θυσιάζετε έτσι εύκολα τα παιδιά σας... αντιδράστε!
Πέτρος Καστορίνης
